Settimana santa

Hallo allemaal,
Het tweede berichtje komt uit Enna in het binnenland van Sicilie. Wij zijn hier speciaal voor de Settimana Santa (de heilige week)die hier nogal groots en traditioneel gevierd wordt. Er zijn grote processies waarbij mannen verkleed en gemaskerd allerlei grote beelden dragen. Onderweg in het dorpje San Fratello waren de jongens zich al aan het warm lopen in mooie gekleurde kostuums met grote geborduurde Jezussen en grote paardenstaarten (echte) over hun schouders.Het schijnt dat deze feesten al heel lang bestaan. Ze worden uitgevoerd door verschillende broederschappen die soms al 100-den jaren teruggaan. Misschien ook een gekerstend heidens feest? Ik moet toch een beetje denken aan onze gildes, de mannen-broeders.

Religie is hier nog zeer levendig. Er zijn net zo veel kerken als in Engeland pubs. En veel van die kerken dateren al uit de 12e/13e eeuw en zijn daarna gebarokt. Ze hangen en staan vol met schilderijen, beelden, houtsnijwerk en de afstand tot het altaar is groot. Een minpuntje is wel dat er alleen maar electrische kaarsjes gebrand kunnen worden. Hopelijk doet dat geen afbreuk aan de intentie. Tot dusver hebben we al een kruisweg meegemaakt vanaf de 6e statie. Ik kan veel van de gebeden Nederlands ondertitelen. Na de dienst was er in dezelfde kerk een uitvoering van het Stabat Mater van Pergolesi door professionels. Deze uitvoering op deze plaats voor een grote geschilderde pieta is heel speciaal en kan makkelijk concurreren met de Mattheus-passie in het kerkje in Oirschot. Heel mooi droevig.

Een ander hoogtepunt zijn de twee schilderijen van Carravaggio die we nog in Napels gezien hebben. Eerst zagen we "de geseling van Jezus" in Museo di Capodimonte. Prachtig, het donker en het licht. Niet alleen een bijbelse afbeelding maar vooral een naturalistisch, menselijk drama. Het gebruik van dit donker en licht doet wel wat denken aan Rembrandt die ongeveer in dezelfde tijd schilderde maar wat minder een gepijnigde ziel leek als de zwerver Caravaggio. Ook die in de kerk van Pio Monte (een liefdadigheidsorganisatie uit 1600)is weer prachtig. Caravaggio heeft voor hen "de 7 werken van barmhartigheid" in opdracht geschilderd. Schitterend dramatisch. Ik kom nog een heel eind met de 7 werken van barmhartigheid (de naakten kleden, de dorstigen laven etc. maar ga ze toch eens nakijken in mijn oude catechismus. Katholicisme is hier nog zoals in mijn jeugd (zegt Henriette want hoewel Robbert het allemaal schitterend vindt en ook zeer gevoelig is voor het drama van Caravaggio is hij toch un pagano). We hopen op Sicilie nog enkele Caravaggio's te bewonderen.

Als ondersteuning van onze tocht door Sicilie lezen we Peter Robb's "Middernacht op Sicilie". Hij verhaalt op prachtige wijze over de verstrengeling van het leven van alledag, de politiek en de maffia. Alles wat je ziet, komt in een geheel ander daglicht te staan. De wegen zijn af en toe verrassend slecht terwijl andere zaken zeer hip zijn. We rijden nietsvermoedend over slingerende weggetjes waarna plotsklaps het wegdek even weg is. Een wegverzakking! Veroorzaakt door een aardbeving? Maar na nog tientallen van dit soort idiote wegverslechteringen en met het boek in het achterhoofd zeggen we, "maffia". Zij beheersen als miljardenonderneming de huizen- en wegenbouw en zullen veel subsidies maar gedeeltelijk gebruiken voor inferieur wegdek en van de rest mooie landhuizen bouwen of hotels voor de rijken. Enorm veel huizen zijn hier ook onafgebouwd, afzichtelijk lelijk en vaak leegstaand. Het schijnt dat veel mooie palazzi verloren zijn gegaan en er lelijk beton voor terug is gekomen. Nou, lelijk beton zien we genoeg. En de afvalophaaldienst is ook niet wat wij gewoon zijn. Overal krankzinnige afvalhopen. Maar gaan we een barretje in dan zijn de mensen enorm vriendelijk zoals Italianen zijn. Eerst wat afstandelijk maar toon je een beetje interesse dan beginnen ze te praten. Een mooi volkje en wij merken dus helemaal niets van de achterliggende wereld die er schijnt te zijn. Slechts hulpvaardigheid, vriendelijkheid, chaos buiten, orde binnen.

En verder is de cafe en cappuchino overheerlijk.
En verder zit een kopje cafe (wat wij espresso noemen) nog veel minder vol dan wat wij gewend zijn, het is een caffeine-shot wat zijn weerga niet kent, uiteraard het best gedronken aan de bar.
En verder begint het Italiaans van Robbert enigszins te lopen, verstaan gaat redelijk, praten is zwoegen maar heeft men geduld dan kunnen we heel wat vragen.
En verder vindt Henriette het toch wel een erg mooie taal, de taal van kunst en kerk.
En verder vinden natuurlijk Italianen dit ook, ze zijn niet uit de hoogte over hun geschiedenis en cultuur maar beschouwen het als een gegeven dat alles hier is begonnen.
Caravaggio is daarom gewoon een betere schilder dan Rembrandt, vinden zij.
En verder staan we nu in Enna op een parkeerplaats temidden van enorme andere campers. Kom je aanlopen dan zie je onze camper niet eens, verborgen als die is tussen de rijdende paleizen (of monsters?) van de Italianen en de Duitsers.
En toch zijn we heel blij met ons campertje, we kunnen namelijk veel beter manouvreren in de mini-stadjes waar rijden eigenlijk niet mogelijk is.
En zijn we nu in afwachting van de paasprocessie die om 19.00 uur start vanaf de Duomo. Het waait, het regent een beetje, het is vrij fris (8 graden Celsius) hier op 1000 meter hoogte maar de moraal is goed en we zijn zeer benieuwd.

Veel groetjes aan iedereen die ons lief is,

Robbert en Henriette.