Van Thailand naar Maleisie
Door: Robbert en Henriette
Blijf op de hoogte en volg Robbert en Henriette
24 Augustus 2008 | Maleisië, Kuala Lumpur
Ha allen,
We hebben het bezoek van koningin Sirikit aan Petchaburi niet meer afgewacht. Via Chumphon zijn we met trein en bus richting Krabi gegaan. In Chumphon zijn we 1 nachtje in een guesthouse gebleven. Daar ontmoetten we een Canadees echtpaar: Kate (zeer spraakzaam) en Bill (zeer zwijgzaam) Hij gaf les, zij had les gegeven. Hun dochter had op haar 16e een kindje gekregen van een Thaise kickbokser. Dit leverde natuurlijk interessante verhalen op en zij pasten vaak op hem. Een leuk mannetje van 2 jaar die Engels en Thai sprak. Hij gedroeg zich anders dan de Thaise kindertjes aangezien hij veel vocaler was en Thaise kindertjes vaak uren voor zich uit kunnen staren. Zijn hobbies waren voetbal en op de brommer zitten. Dit is 1 van de interessante zaken in Thailand. De brommer. Iedereen reist hierop. Heerlijk, gezien de temperatuur en je zo altijd een windje hebt. En met iedereen bedoelen we iedereen. Kindjes van 2 staan voor op de brommer en houden zichzelf vast aan het stuur terwijl mama of papa of zus of broer zich door het verkeer wurmen. Ook Zeye (succes in het Birmees) hield hiervan. In Nederland zou je aangeklaagd worden voor het in gevaar brengen van je kinderen, in Thailand maken de kinderen lekkere ritjes.
Onze volgende stop is Krabi, een heel prettig plaatsje waar we afgesproken hebben met Willem. Voor iedereen die hem niet kent, een neef van Henriette die les geeft in Japan en voor vakantie naarThailand komt waar hij al eerder langere tijd heeft gewoond. 1 van onze superdagen begon met het huren van een brommertje. We (Henriette en ik) namen een automatic aangezien we allebei nul ervaring hadden. Henriette naast mij onthult nu dat ze wel Solex-ervaring heeft. Het brommertje geeft ons de nodige vrijheid en we komen via een prachtige weg aan bij een Nationaal Park. Er zitten hier luipaarden, tapirs, honingberen etc. maar wij zien een klein grondeekhoorntje en horen vooral de meest bizarre geluiden. Dit zijn cicades die klinken als wasmachines, cirkelzagen, treinen en andere dingen die harde, snerpende geluiden maken. We krijgen het hier weer verschrikkelijk heet maar kunnen afkoelen in een tropische badje onder een klein watervalletje. En drinken in de canteen heerlijke drankjes terwijl buiten het afdakje de regen start. Naast ons zit het voltallige personeel van het park te zitten. Misschien zitten we wel per ongeluk in de personeelskantine. Uiteraard wordt in Thailand goed gezeten want wat moet je anders in deze temperaturen. Heel druk heeft het personeel het hier niet want behalve wij zijn er maar enkele bezoekers. Terug regenen we nog flink nat en krijg ik het nog zowaar fris in mijn natgeregende t-shirt. Wat een genot zo'n brommertje. In Indonesie gaan we het vast nog eens uitproberen. En je ziet het leven eens op een andere manier. Ik (Henriette) zit lekker bij Willem achterop en heb tijd genoeg om te zien waar de mensen van leven. We komen voorbij rubber- en palmolieplantages en zien de plaatselijke vmbo-ers bezig met een praktijkopdracht aan een tempel. Ze gebruiken geen waterpas dat kan ik met mijn timmermansoog zo zien. De schoolgaande jeugd racet ons overal voorbij. Minimumleeftijden lijken er niet te zijn en maxima wat betreft het aantal mensen ook niet. Volledig ontspannen zitten ze in amazonezit boekjes te lezen of ijsjes te eten. Een fenomeen waar wij op zijn oude-vandaags tussen zitten.
Drie dagen doen Willen en wij alles samen. Ontzettend gezellig zo ver van huis voor ons allebei. De enige keer dat we afhaken is wanneer Willem het nachtleven opzoekt. 's Ochtends vroeg blijkt dat hij zelfs onze guesthouse niet inkon en op het gras bij de kade is blijven slapen met een afdakje onder handbereik. De temperatuur blijft hier goed dus voor Willem geen probleem. Willem heeft zich de Thaise mentaliteit goed eigen gemaakt en maakt zich niet zo snel druk. Om 8 uur werd hij gewekt door een visser en begaf zich toen naar zijn bedje. Om 12 uur was hij weer samen met een katertje present. Na drie dagen zwaaide hij ons om 7 uur uit want wij gingen met de bus naar Georgetown op Penang en hij wat later richting Phuket.
Wat moeten we verder nog zeggen? De Thai zijn nog steeds net zo galant en vriendelijk als altijd, hard praten komt hier niet voor, het eten is fabuleus, ik (Robbert) heb me regelmatig gewaagd aan fruitshakes zonder ergens last van te krijgen, we zagen modderkruipers en wenkkrabjes op de droogvallende stukken langs de kade van Krabi, in longtailboten is het heerlijk varen, op onze vogeltocht door de mangroves zagen we niet heel vogels maar toch twee soorten ijsvogels (zoek op internet op, de stork-billed kingfisher, zeer spectaculair), gekko's zijn overal en alles bij elkaar maken we het prima hier ondanks periodieke aanvallen van oververhitting.
Zoals uit het kaartje blijkt zitten we nu in Georgetown, Penang. Ongelooflijk interessant maar hierover horen jullie later.
Liefs en groeten, Robbert en Henriette.
We hebben het bezoek van koningin Sirikit aan Petchaburi niet meer afgewacht. Via Chumphon zijn we met trein en bus richting Krabi gegaan. In Chumphon zijn we 1 nachtje in een guesthouse gebleven. Daar ontmoetten we een Canadees echtpaar: Kate (zeer spraakzaam) en Bill (zeer zwijgzaam) Hij gaf les, zij had les gegeven. Hun dochter had op haar 16e een kindje gekregen van een Thaise kickbokser. Dit leverde natuurlijk interessante verhalen op en zij pasten vaak op hem. Een leuk mannetje van 2 jaar die Engels en Thai sprak. Hij gedroeg zich anders dan de Thaise kindertjes aangezien hij veel vocaler was en Thaise kindertjes vaak uren voor zich uit kunnen staren. Zijn hobbies waren voetbal en op de brommer zitten. Dit is 1 van de interessante zaken in Thailand. De brommer. Iedereen reist hierop. Heerlijk, gezien de temperatuur en je zo altijd een windje hebt. En met iedereen bedoelen we iedereen. Kindjes van 2 staan voor op de brommer en houden zichzelf vast aan het stuur terwijl mama of papa of zus of broer zich door het verkeer wurmen. Ook Zeye (succes in het Birmees) hield hiervan. In Nederland zou je aangeklaagd worden voor het in gevaar brengen van je kinderen, in Thailand maken de kinderen lekkere ritjes.
Onze volgende stop is Krabi, een heel prettig plaatsje waar we afgesproken hebben met Willem. Voor iedereen die hem niet kent, een neef van Henriette die les geeft in Japan en voor vakantie naarThailand komt waar hij al eerder langere tijd heeft gewoond. 1 van onze superdagen begon met het huren van een brommertje. We (Henriette en ik) namen een automatic aangezien we allebei nul ervaring hadden. Henriette naast mij onthult nu dat ze wel Solex-ervaring heeft. Het brommertje geeft ons de nodige vrijheid en we komen via een prachtige weg aan bij een Nationaal Park. Er zitten hier luipaarden, tapirs, honingberen etc. maar wij zien een klein grondeekhoorntje en horen vooral de meest bizarre geluiden. Dit zijn cicades die klinken als wasmachines, cirkelzagen, treinen en andere dingen die harde, snerpende geluiden maken. We krijgen het hier weer verschrikkelijk heet maar kunnen afkoelen in een tropische badje onder een klein watervalletje. En drinken in de canteen heerlijke drankjes terwijl buiten het afdakje de regen start. Naast ons zit het voltallige personeel van het park te zitten. Misschien zitten we wel per ongeluk in de personeelskantine. Uiteraard wordt in Thailand goed gezeten want wat moet je anders in deze temperaturen. Heel druk heeft het personeel het hier niet want behalve wij zijn er maar enkele bezoekers. Terug regenen we nog flink nat en krijg ik het nog zowaar fris in mijn natgeregende t-shirt. Wat een genot zo'n brommertje. In Indonesie gaan we het vast nog eens uitproberen. En je ziet het leven eens op een andere manier. Ik (Henriette) zit lekker bij Willem achterop en heb tijd genoeg om te zien waar de mensen van leven. We komen voorbij rubber- en palmolieplantages en zien de plaatselijke vmbo-ers bezig met een praktijkopdracht aan een tempel. Ze gebruiken geen waterpas dat kan ik met mijn timmermansoog zo zien. De schoolgaande jeugd racet ons overal voorbij. Minimumleeftijden lijken er niet te zijn en maxima wat betreft het aantal mensen ook niet. Volledig ontspannen zitten ze in amazonezit boekjes te lezen of ijsjes te eten. Een fenomeen waar wij op zijn oude-vandaags tussen zitten.
Drie dagen doen Willen en wij alles samen. Ontzettend gezellig zo ver van huis voor ons allebei. De enige keer dat we afhaken is wanneer Willem het nachtleven opzoekt. 's Ochtends vroeg blijkt dat hij zelfs onze guesthouse niet inkon en op het gras bij de kade is blijven slapen met een afdakje onder handbereik. De temperatuur blijft hier goed dus voor Willem geen probleem. Willem heeft zich de Thaise mentaliteit goed eigen gemaakt en maakt zich niet zo snel druk. Om 8 uur werd hij gewekt door een visser en begaf zich toen naar zijn bedje. Om 12 uur was hij weer samen met een katertje present. Na drie dagen zwaaide hij ons om 7 uur uit want wij gingen met de bus naar Georgetown op Penang en hij wat later richting Phuket.
Wat moeten we verder nog zeggen? De Thai zijn nog steeds net zo galant en vriendelijk als altijd, hard praten komt hier niet voor, het eten is fabuleus, ik (Robbert) heb me regelmatig gewaagd aan fruitshakes zonder ergens last van te krijgen, we zagen modderkruipers en wenkkrabjes op de droogvallende stukken langs de kade van Krabi, in longtailboten is het heerlijk varen, op onze vogeltocht door de mangroves zagen we niet heel vogels maar toch twee soorten ijsvogels (zoek op internet op, de stork-billed kingfisher, zeer spectaculair), gekko's zijn overal en alles bij elkaar maken we het prima hier ondanks periodieke aanvallen van oververhitting.
Zoals uit het kaartje blijkt zitten we nu in Georgetown, Penang. Ongelooflijk interessant maar hierover horen jullie later.
Liefs en groeten, Robbert en Henriette.
-
24 Augustus 2008 - 13:19
Sebastian:
Hola! Wat een mooi reisverhaal weer! Heerlijk om te kunnen lezen en mee te genieten! Hoest met de lastige apen? Hier alles goed, heerlijk aan het werk ahum. Lieve groetjes en genietze! -
24 Augustus 2008 - 14:53
Fatima :
heej meneer,
Echt leuk dat we jullie kunnen volgen !!
Fijne reis beide nog ;)
xx fatima -
24 Augustus 2008 - 17:34
Liesbeth:
Fjn dat jullie het goed hebben. Leuk om jullie verhalen te lezen.Misschien dat wij ons dan ook een beetje zonnig gaan voelen in het druilerige Nederlandje. Morgen begint de school. Ik geloof niet dat jullie dit al gaan missen.
Groetjes Liesbeth -
24 Augustus 2008 - 21:04
Sanne:
heeey!!! leuk verhaal!! super ook dat jullie willem toch nog gezien hebben, valt me wel tegen dat jullie afgehaakt zijn en niet zijn wezen stappen!! ;) ik ben benieuwd naar het volgende verhaal! have fun!! dikke kus sanne -
25 Augustus 2008 - 10:33
Jasper:
Groeten uit Amsterdam, waar het maar rustig is zonder Joost! Die is nog torentjes aan het tellen in New York... Heel veel plezier nog en succes met de hitte. Als broeder moet ik jullie d'r natuurlijk even op wijzen dat veel drinken (met of zonder alcohol) dan altijd goed is.
Groeten, Jasper -
25 Augustus 2008 - 10:41
Marianne En Fer:
Hallo
Wat leuk om te lezen weer jullie reisverhalen mooie fotos waaop ook nog Willem te zien is.Zou willen dat ik ook even daar kon zijn!Henriette het tuinfeest bij irene was geweldig en gelukkig geen regen!Zie weer uit naar jullie volgend verslag Liefs Marianne en Fer -
25 Augustus 2008 - 17:00
Jos En Corry:
Geniet ze.
Wij doen dat ook hier als collega-Vutter. Waren net met hele gezin in Haamstede. Zand, zee en gezelligheid. Wat wil je nog meer.
Leuk om jullie ervaringen te mogen delen. -
26 Augustus 2008 - 16:24
Christine:
Heej, Het klinkt heel mooi allemaal. Lijkt me rustgevend daar, zelfs met alle cirkelzaag cicades. Hier is de eerste collegeweek begonnen. Heel anders, maar zeker niet tegenvallend. Reis veilig, Christine -
27 Augustus 2008 - 15:44
Marianne Wijnhoven:
Hoi Jetteke en Robbert
Niet verwacht hè Jetje, dat ik nogeens een mailtje zou sturen. Heb jullie verhaal gelezen. Zalig, zo'n vakantie.
Wij!!!!zijn al weer hard aan het werk. Ik ben al op Ekkersbeek geweest en zag ónze wuppen. Ze zijn dinsdag 26-8 begonnen en zaten in de pauze keurig met een boterhammetje in de aula. Dat doen ze nog een maand, zei Cor, dan is het afgelopen!En onze Daniël, tussen al die grooooote mannen! Ik help Esther nog met gesprekken, vandaar.
Geniet maar lekker jullie twee, wij werken wel!
Liefs, Marianne Wijnhoven -
28 Augustus 2008 - 10:52
San:
heeey tante en robbert! ik wil jullie even zeggen dat ik vandaag geslaagd ben!!! volgende maand mag ik het papiertje op komen halen!
hoe gaat het met jullie?? geniet ze nog de komende tijd! kus sanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
